Dinsdag is altijd een zeer bijzondere dag. Naast de normale activiteiten vindt op dinsdag de meest actieve en populaire activiteit plaats: De sportavond. Maar later deze blog meer over deze legendarische avond.
Zoals altijd beginnen wij met een ontbijt. De vaste routines beginnen vorm te krijgen en iedereen houdt van de vroege ochtendsessie met elkaar. Om een goed beeld te krijgen van deze sessie: Er wordt door drie mensen koffie gedronken, door vier mensen thee. De strijd om de favoriete ontbijthap gaat tussen een cracker met kaas, een kommetje vanille yoghurt met cruesli en een cracker met de frambozenjam van de moeder van Judy-Anne. Eén teamlid verkiest overigens een cracker met hagelslag zonder boter. Best wel een beetje anders.
De kinderclub van vanmorgen ging over de roeping van Petrus. Het verhaal werd gespeeld door een vrouwelijke Petrus en Jezus, die probeerde een verhaal te vertellen aan de menigte kinderen aan wal. Dit werd echter bemoeilijkt door de roeispanen van de boot van Petrus. Omdat de vloer van het Anker helaas niet gemaakt is van water, maar van stenen tegels, brachten de scheppen die als roeispanen werden gebruikt een snerpend geluid met zich mee. Gelukkig besloot de vrouwelijke Petrus daarop om ietsje minder hard te roeien…
De kinderen op de kinderclub maakten vandaag een aquarium vol met vissen. Het is overigens de vraag of het water in het aquarium wel goed is geweest voor de vissen, aangezien er in het water bubbels ontstonden en het helemaal bedekt was met plastic. Gelukkig konden de kinderen af en toe een bubbeltje laten knappen. Tijdens de kinderclub kwam er bezoek van een heuse vlogger, die later ook aansluit bij de tienerclub, die toevallig over vloggen zou gaan. Een interessant gesprek over vloggen ontstond daarna met de tieners, die meer verstand bleken te hebben van dit fenomeen dan de Dabarleden zelf. Vloggen is het werkwoord voor het maken van een videoblog. YouTube staat vol met dit soort filmpjes, die kunnen gaan over het leven van alledag. Wij houden het voorlopig bij een blog bestaande uit woorden. Toen de vlogger terug aan het werk ging als winkelmedewerker, maakten de tieners zelf een vlog van het verhaal van de verloren zoon, door de twee zoons te interviewen. Er ontstond een mooi gesprek over de vader van de zoons en dat God van iedereen houdt, ook van de tieners op de camping.
Na onze Bijbelstudie over Efeze 3: 1-13 was het tijd voor de zeskamp. Zoals elk jaar kan deze activiteit niet ontbreken tijdens de periode. Wegens het weer werd er gekozen om niet naar het strand te gaan, maar gelukkig werd er nog steeds gerend door de kinderen en werd er met water gespeeld. Veel kinderen en toeschouwers waren getuige hoe team Joren de zeskamp won. Ze wonnen: ……*tromgeroffel*…… Een ferme handdruk en een gratis toegangskaartje tot de poppenkast. U begrijpt het al, de kinderen konden hun geluk niet op.
De poppenkast ging over het volgende liedje:
Jan Klaasen, Jan Klaasen, ga naar de sportschool (Ik wil niet)
Jan Klaasen, Jan Klaasen, ga naar de sportschool
Maar Jan Klaasen die zei nee
Hij wilde niet naar de nare plek, de sportschool deed zo’n pijn aan z’n nek
Dus Jan Klaasen die ging op weg, tot hij de M gevonden had.
Hij bestelde z’n eten bij Piet Friet, maar sporten deed hij niet!
Jan Klaasen, Jan Klaasen, ga naar de sportschool (Ik wil niet)
Jan Klaasen, Jan Klaasen, ga naar de sportschool
Maar het ging niet als gepland…
Een overvaller wilde geld, was Jan Klaasen echt niet op gesteld
De oplossing die kwam al snel, samen sporten dat kan wel.
Jan Klaasen trok dus met spierpijn, beschaamd terug naar Katrijn.
50 aanwezige toeschouwers aanschouwden het schouwspel. Aan het einde van het lied wilde Katrijn Jan Klaasen trakteren op een patatje van Piet Friet, maar u begrijpt dat ie daar niet meer behoefte aan had…
Dan het hoogtepunt van de dinsdag, van de eerste week, misschien wel van de gehele Dabarperiode: het pingpong toernooi. Een spannende strijd tussen Duitse en Nederlandse gasten, campinggasten en Dabarleden, amateurs en professionelen. Een spannende strijd resulteerde in een finale tussen Joren en een Duitse professioneel. Het was een ongelooflijk spannende strijd, die met 26-24 werd gewonnen door de campinggast. Het was een feest voor deze familie, omdat de dochter het amateurtoernooi gewonnen had. Ze genieten nog steeds van de taart en snoepjes. Een geweldige avond met twee mooie winnaars.
De avond werd afgesloten met een indrukwekkende avondsluiting. Het lied “Wacht maar af” van Mathijn Buwalda werd afgespeeld en maakte indruk op de aanwezigen. Als de lat te hoog ligt, loop er dan lachend onderdoor. Loop je zelf niet voorbij, maar wordt de allerbeste in het kleine kampioen. Toen ook de gesprekken werden afgerond, de evaluatie voorbij was en het rondje was afgerond, besloten Marc, Joren, Juud en Bernice elkaar in slaap te zingen. Dit werkte zo goed, dat Jakob en Robbert als een blok sliepen en zich nog steeds niets kunnen herinneren van het gezang.