Lieve Kitty,
Het is vandaag donderdag. De grote dag van het speksteen bewerken. We begonnen de dag zoals gewoonlijk met een heerlijk ontbijt door Joren en Bernice. Joren had zijn eiterste best gedaan om een heerlijk eitje te bakken voor het ganse team. Hier werden we als team zeer blei van.
De kinderclub begon zo intensief dat Jakob op een gegeven moment op de grond in slaap viel. Traditiegetrouw heeft ook dit jaar één van de kids hem mogen wekken met een beker water. Hierdoor kon hij er weer tegenaan. Hij kroop vervolgens in de rol van Jezus en Laura klom in rol van Zacheüs. Zacheüs klom in de boom om Jezus beter te kunnen zien en te luisteren naar wat Jezus te vertellen had. Jezus legde uit wat bidden is en de kinderen luisterden aandachtig. Het werkje wat de kinderen moesten maken was een boom met echte blaadjes. Hier later meer over.
Ook de tienerclub had te maken met de natuur. Judy-Anne en Robbert leidden de tienerclub en gingen chillen in de natuur. Stil zijn bleek nog niet zo makkelijk te zijn maar desondanks ontstonden er interessante gesprekken over de schepping. Eén tiener kwam tot de conclusie dat in de Bijbel wel een kern van waarheid moest zitten omdat zo’n dik boek niet verzonnen kon zijn geweest.
Na de tienerclub gingen we ons klaarmaken voor de lunch met 8 personen. Maar tot onze verbazing (positief) kregen we bezoek van Yvonne van Dabar Landelijk. Ze verraste ons met chocolade/marshmellow/noten/biscuitjes-cake, die het water uit onze mond liet druppelen. Alleen kon onze Mathijn deze taart niet meenuttigen vanwege zijn notenallergie. Des te meer voor ons haha. J Yvonne genoot van onze positieve verhalen en enthousiasme. Andersom genoten we van haar enthousiasme en de goede gesprekken.
Al twee dagen lagen er drie mysterieuze zakken drop op de plank van Robbert. Bij aanvang van de teambijbelstudie bleek dat die dropjes niet in onze welwillende magen zouden belanden, maar in die van campinggasten. We gingen namelijk in duo’s de camping op om die dropjes uit te delen en gesprekken aan te gaan. Dit idee had Robbert opgedaan naar aanleiding van een eerdere teambijbelstudie, waaruit we hadden geconcludeerd dat we het lastig vinden om (diepe) gesprekken met volwassenen te voeren. Het was een succesvolle anderhalf uur, waarin we een lichtje mochten zijn op de camping. Ook waardeerden veel mensen Laura die als hond de camping over liep.
Deze middag was namelijk de enige echte schmink-en-spelletjesmiddag. Laura was verantwoordelijk voor het schminken en Mathijn voor het vermaken van de kinderen tijdens het wachten. Dit liep uit op een gezellige chaos. Zo liep er een kind met een pingpongbetje aan een touw door de zaal te maaien. Ondanks dit en meer gevaarlijke kinderen met attributen, is alles goed verlopen en genoten de kinderen en wijzelf van deze middag.
Terwijl wat teamleden naar de receptie liepen voor wat vragen, werd ons verteld dat er die ochtend teamleden op het beeld van de beveiligingscamera te zien waren. We legden uit dat we blaadjes plukten voor de kinderclub en de receptie vond het goed.
Het avondeten was een creatieve maaltijdsalade met paprika, mango, fètakaas, kip, komkommer, rucola en sla. Tijdens het uitbuiken kwam Bernice met een vijfsterrenwaardig dessert de kamer in: een schaaltje met een wafel, verse aardbeien en blauwe bessen, slagroom en vanille ijs. Wij waren blij verrast en erg gelukkig.
Na de poppenkast van deze avond klonk er een oorverdovend en welverdiend applaus voor Judy-Anne en Marc. De kinderen, ouders en wij genoten met volle teugen van het goede verhaal en de doordachte grappen.
Daarna maakten we ons en het anker klaar voor de creabea, geleid door commissielid Ingrid. Dit was een groot succes met rond de twintig deelnemers, exclusief de teamleden. Heel wat verzuurde bicepsen, gekneusde duimen en leuke gesprekken verder, waren de resultaten daar. Trots en blij liepen de gasten terug naar hun slaapplekken en wij begonnen met de avondsluiting. Daar vertelde Jakob over het verhaal van de verloren zoon. Soms zijn we zoals de jongste/verloren zoon en soms de oudste. Gelukkig is onze Vader liefdevol en kunnen we altijd bij hem komen.
Hierna borrelden we kort en doken we vroeg in onze bedjes, want de volgende ochtend zouden we bijbelstudie en ontbijt houden om 7:30u.
Excuus voor de late blog, veroorzaakt door de drukke dag van vrijdag, maar daarover later meer.